Lepistia biała

Wygląd:
Bardzo lubiana roślina zielna o drobnych, okrągłych, ciemnozielonych liściach i białych, bezwonnych kwiatach. Posiada bulwiasty korzeń, na ogół mocno pomarszczony, którego liczne rozgałęzienia zawierają substancje zapachowe - praktycznie niewyczuwalne przez ludzi - chroniące roślinę przed owadami i innymi intruzami.

Właściwości:
Lecznicze właściwości lepistii są znane i wykorzystywane od wieków. Szczególnie chętnie stosowana jest przy mniej poważnych zatruciach, boleściach i chorobach skórnych. Gospodynie wykorzystują ją również do nacierania niektórych potraw, zwłaszcza łatwo psujących się, a także do obkładania przechowywanych zapasów.

Występowanie:
Ponieważ preferuje miejsca zacienione, najczęściej można ją spotkać pod dorodnymi drzewami i gęstymi krzewami. Nie ma specjalnych wymagań glebowych i chętnie zasiedla wszystkie części kontynentu (z wyjątkiem tych najbardziej niekorzystnych).

Opis:
Jest rośliną, bez której trudno wyobrazić sobie pracownię każdego szanującego się uzdrowiciela. Prawidłowe przygotowanie wywaru wymaga jednak wielu zabiegów i często odstrasza początkujących adeptów, którzy zadowalają się półśrodkami o znacznie mniejszej mocy i skróconym działaniu.
We wschodnich rejonach Calivanu kwiatów lepistii używa sie także do odstraszania mar nocnych i widziadeł, mogących zakłócić sen małego dziecka, a w niektórych przypadkach nawet zadusić. Zgodnie z przekazywaną z pokolenia na pokolenie wiedzą, stanowiącą nierzadko ostatnią deskę ratunku, pokruszone płatki kwiatów należy "... rozsypać koliście na progu domu, najlepiej w zupełnej ciszy, aby zło wszelakie nie dowiedziało się, iż knowania przeciw nim robisz, i wypowiedzieć taką inwokację: A kysz, a kysz, maro, nie wychodź dziś z lasu, niech dziecię lekko śpi pośród nocnego czasu".

Uwagi:
- uprawa domowa jest wprawdzie możliwa, lecz roślina (z niezrozumiałych jeszcze powodów) traci wszelkie lecznicze właściwości